วันพุธที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2554

สามีที่รัก

แม้เวลาผ่านมานานเกือบสิบสี่ปี ตั้งแต่วันแรกที่ได้พบกัน 4ต.ค เราก็สานต่อความรักจนได้แต่งงานกัน มีเรื่องราวที่ได้ผูกพัน อยากบอกที่รัก นายชัยอนันต์ ทองมั่น ว่ารักหนักหนา รักที่สุด ดีใจที่ได้ที่รักเป็นสามี ที่รักเป็นผู้ชายที่ดีที่หายากในยุคนี้ ใจดี เรียบง่าย อ่อนโยน รักหมาที่เลี้ยง ชื่อ นานะ ชินจัง จุ๊บจิบ ปุยฝ้าย เฝ้าดูแลอาบน้ำหาข้าวเล่นกับเด็กอย่างมีความสุขจนแม่แอบน้อยใจ พ่อเขารักหนูมากกว่าแม่อีก แต่ดีใจและเชื่อมั่นว่าถ้ามีลูกพ่อต้องรักหนูมากเลย เมื่อไรหนูจะมาเกิดเสียที แม่อยากมีหนูแล้วนะ อาจเพราะสุขภาพแม่ไม่ดีพอจึงทำให้ฝันไม่เป็นจริงเสียที่ แต่แม่ก็ตั้งใจแล้วว่าจะลดความอ้วนเสียที่ เริ่มพฤศจิกายนนี้ หนูต้องคอยเป็นกำลังใจให้แม่นะ และรีบมาให้เกิดทันปีหน้า เพราะเลขสวยมากเลย 2555 แม่ว่ามันเหมือนหัวเราะร่าเริง และที่สำคัญปีหน้าเป็นเดือนเกิดของปีมะโรง พ่อกับแม่ก็เกิดปีมะโรง ไม่ค่อยจะยอมกัน พ่อต้องคอยตามง้อ เพราะแม่อ่อนไหวง่าย ไม่ตอนนั้นก็ต้องตอนหนึ่ง ไม่นาน เพราะถ้านานแม่ก็จะเสียใจนาน พ่อก็ต้องขอโทษไม่งั้นแม่ไม่ยอม แม่จริงจังกับความรู้สึก ถ้าไม่ยอมแปลว่าไม่รัก ถ้ารักก็ต้องยอมไม่เอาทิฐิมาเล่นกับความรู้สึกแห่งรัก ต้องทำให้ชื่นใจไม่งั้นจะทวนคำขอโทษตลอด ฮิๆๆจนกว่าจะได้ แต่ตั้งใจถ้าโกรธกันจะไม่เกิน3วัน อย่านานเกินไปไม่งั้น ตาย แม่รักพ่อหนูมากๆ ชีวิตนี้รู้สึกดีเมื่อได้อยู่ใกล้ๆ พ่อชอบบอกแม่เป็นเด็ก เอาแต่ใจตนเอง ไม่ยอมโต นั้นเพราะแม่รักพ่อหนูอยากออดอ้อนเสมอ มีพ่อที่รู้ใจ รู้ว่าแม่คิดอะไร ที่สำคัญพ่อให้แม่ได้เป็นตัวของตัวเอง ไม่เคยร้องขออะไรจากแม่เพราะขอไปก็ไม่ได้ฮิๆ ยังแอบนึกในใจเมื่อไรจะตามใจพ่อหนูบ้าง แต่อย่างไร พ่อก็ต้องดูแลแม่ตลอดไป หนูก็รีบมานะ พ่อกับแม่และพี่ๆหนูรออยู่ คุณปู่ คุณยาย ยิโก และญาติก็อยากให้หนูมาเกิดแล้ว สู้พร้อมกันนะจ๊ะ ลูกรัก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น